Wat is IPV6?

Internet Protocol versie 6 is een protocol dat wordt gebruikt voor het verzenden en ontvangen van data via internet. Het is een opvolger van het oudere IPv4-protocol, dat in het jaar 1981 werd uitgebracht. IPv6 biedt een aantal voordelen ten opzichte van IPv4, waaronder een groter adressenbereik en betere beveiligingsmogelijkheden.

Waarom IPV6?

IPV6 is ontworpen om het aantal beschikbare IP-adressen op het internet te vergroten. Met IPv4 kon het aantal IP-adressen beperkt worden door het gebruik van verschillende adresclusters. Met IPV6 is er een veel groter adressenbereik, waardoor meer mensen toegang krijgen tot het internet.

Een van de redenen dat wij meer IP-adressen nodig hebben is de opkomst van nieuwe technologische apparaten. Dit wordt ook wel het Internet of Things (IoT) genoemd, waarbij steeds meer apparaten en objecten met het internet worden verbonden. Denk aan je slimme thermostaat, de koelkast die wordt verbonden met het internet of je Google Home/Amazon Alexa. Dit proces wordt ook wel Digitale Transformatie genoemd. Dit vindt zowel plaats bij bedrijven als bij mensen prive.

Met IPV4 is het aantal beschikbare IP-adressen beperkt. Dit betekent dat het moeilijk wordt om nieuwe apparaten en objecten op het internet aan te sluiten. Met IPV6 is er geen tekort meer aan IP-adressen, waardoor het mogelijk wordt om een veel groter aantal apparaten en objecten met het internet te verbinden.

De Noodzaak van IPv6

In de beginjaren van het internet leek de limiet van 4,3 miljard IPV4 adressen bijna onbeperkt. Niemand had kunnen voorspellen dat de digitale expansie (Internet of Things) zoals eerder beschreven zo’n vlucht zou nemen.

Dit is waarom we nu naar IPv6 kijken, de opvolger van IPv4. IPv6, of Internet Protocol versie 6, breidt de mogelijkheden van het internet drastisch uit met zijn 128-bits adresruimte. Dit zorgt voor een quasi-onbeperkt aantal unieke adressen, waardoor het ondenkbaar wordt dat we deze ooit zullen uitputten – of dat hopen we tenminste.

Technologische Verbeteringen in IPv6 vergeleken met IPv4

IPv6 introduceert niet alleen een uitgebreidere adresruimte maar verbetert ook diverse technische aspecten in vergelijking met zijn voorganger. Deze omvatten:

• Vereenvoudiging van Pakketheaders: In tegenstelling tot IPv4, heeft IPv6 een gestroomlijnde pakketheader die zorgt voor snellere gegevensverwerking.
• Geavanceerde Multicast-ondersteuning: IPv6 optimaliseert het versturen van data naar diverse bestemmingen via multicast, een aanzienlijke verbetering ten opzichte van de broadcast-methode van IPv4.
• Zelfconfiguratie: IPv6 maakt het voor apparaten mogelijk om zelf een IP-adres aan te maken zonder tussenkomst van een server, in tegenstelling tot de DHCP-afhankelijkheid van IPv4.
• Verhoogde Beveiliging: Ontworpen met een sterke focus op veiligheid, biedt IPv6 vanaf de basis ingebouwde beveiligingsfuncties zoals IPsec, die bij IPv4 optioneel waren maar bij IPv6 verplicht.

Het Belang van de Overstap naar IPv6

De transitie naar IPv6 is essentieel om het groeiende aantal internet verbonden apparaten van unieke adressen te voorzien. Daarnaast introduceert het verbeteringen die de efficiency en veiligheid van het internet verhogen. Hoewel IPv6 geleidelijk wordt ingevoerd en we nog een tijdje beide systemen naast elkaar zullen gebruiken, wijst alles erop dat de toekomst van online communicatie bij IPv6 ligt. Dit betekent dat je kunt rekenen op een continue verbinding, meer beveiliging, en geen zorgen meer over het tekort aan IP-adressen.

Cybercriminelen verbergen hun IP-adres

Of het nu om IPV4 of IPV6 gaat, (cyber)criminelen proberen vaak hun IP-adres te verbergen. Dit doen zij om anoniem te blijven en ontdekking door opsporingsinstanties te voorkomen. Door hun werkelijke IP-adres te verbergen, bemoeilijken ze het proces van getraceerd worden, waardoor hun digitale sporen niet goed te volgens zijn. Dit stelt cybercriminelen in staat om met een verhoogd gevoel van veiligheid deel te nemen aan verschillende soorten cybercriminaliteit, zoals hacking, het verspreiden van malware, phishing, en het handelen op het darkweb. Het gebruik van technologieën zoals VPN’s, proxy’s, en het Tor-netwerk helpt deze criminelen om hun identiteit en locatie te verbergen, waardoor het voor autoriteiten uitdagender wordt om hen te identificeren en te vervolgen voor hun misdrijven.